Fevzi Kok un “Erkek Ağlaması” isimli şiiri üzerine

Fevzi Kok un “Erkek Ağlaması” isimli şiiri üzerine


Ağlamak insanoğlunun en kendi yanıdır. Otoriteyi bulunması gereken yerden idarecilikten ve karar mekanizmalarının hayati önem taşıdığı ellerden alıp emrine amade bir eş ve kendi genlerinin devamı olan sabiler üzerinde uyguladığınız zaman ortaya çıkan riyakarlığın en önemli sembolü, en karamsar tablosudur ağlayamamak.
Otoritenin muhakkak olması gereken bir yer varsa o da kışladır. Bir paşa kışlada babalık yaparsa rezalet evinde paşalık yaparsa zulümat olur. Bu çizgiden yola çıkarak evinde kendi otoritesini ilan eden anlayıştan uzan, insani yanı kör bir eş olmak zalimliği bili sınıflara ayıracak olursak bu en adice olanıdır. Mutlak otorite kabul edilen bir babadan ve toplumun ona yüklemiş olduğu misyondan yola çıkarak yetişen erkek çocuklar model olarak bunu benimserler ve ağlamamak demeyelim ama dışa yaş akıtmamayı öğrenirler. Bu zamanla dirayetten öte kalbi katılaşmanın göstergesi olur.

Dört Mevsim Sevmek isimli eserimde “İnanma Gülüm” isimli şiirimde erkeklerin ağlamakla alakalı durumlarını şöyle dile getirmiştim. Bu benim içimde sessizce çağlayan bir pınarın kaleme alınmış haliydi.

“Birileri sana 
Erkekler ağlamaz diyecektir 
İnanma gülüm, aslı yok bunun 
Ben hala gidişine ağlıyorum 
Hem neden ağlamasınlar ki 
Seven bir kalbi olanın 
Gözleri ağlamaya hazır olmalı”

Fevzi Kok’un “Erkek Ağlaması” şiirine gelince, şunu söylemeliyim bu şiirin bir erkek tarafından kaleme alınmış olması kendiyle yüzleşebildiğini gösterir. Bu Fevzi Kok’un iç buutlarıyla farklı bir çehre olduğu anlamına geliyor.



insangillerin 
ataerkilleri 
tam erkekler 
bir araya geldiler 
ağlamayı denediler 


şiiri üç ana bölüm üzerine oturtmuş. İlk bölümde anlatılabilecek her şeyi anlatmış. Tema harika, vurgular harika, şekil olarak harika… Fazlalık olarak düşündüğüm “ataerkilleri, tam” kelimeleri var. Bunlar çıkarılırsa anlam bozulmayacağına göre

İnsangillerin
Erkekleri bir araya geldiler
Ağlamayı denediler 

Şeklinde olabilirdi. Mevcut haliyle de çok güzel. 

ağlayamadı hiçbirisi 
ilk ağlayan olmamak için 
çöp kaçtı gözlerine hepisinin

İkinci bölümde” hepisinin” kelimesinde –i- harfi düşürülmüş olmalıydı. 

işte 
ağlayamaması 
en zavallı yanıdır 
o erkeğin.....

Üçüncü bölümde anlatmak istediği net yalnız burada kanaatini belirtirken –o erkeğin- ifadesi yerine acaba diyorum daha genel bir ifade seçilemez miydi? Bir ünite, bir numune olarak işlenen o toplulukta zuhur eden hallerden bir genellemeye gidilmeliydi.

…
Ağlayamaması
En zavallı yanıydı
Bir erkeğim

Şiirde eksik olan hiçbir şey yok. Çıkarılmasını düşündüğüm kelimelerin çıkarılması anlam daralması meydana getirmeyeceğine göre…

Her halde şiir şairin yazdığı ve içine sindiği şekilde güzeldir lakin şiiri Fevzi Kok şiiri olarak yola çıkarıp topluma mal edeceksek bu seçenekler göz ardı edilmemeli.


Bekir Kale Ahıskalı
Şiir Tahlilleri-18