İçimizdeki Martılar
İçinden bütün renklerin geçtiği
Öylesine sessiz bir mevsim bilinir gözlerin
Oysa ben gözbebeklerinde akan deryalarım görürüm
Her bakışa senin hüznün
Her aynaya senin yüzün saklanır
İçerinde yitik kanatlı kuşlar çığlıklar atarken
Sen sevmek kadar sevilmeyi de öğrenirsin
Her gece şehrin sokaklarından geçerken
Dudaklarımda adın övgülenir sessiz ve derinden
Gözlerimden yalnızlığın kervanı yürür
Ayaklarım taşıyamaz başımdaki hayalini
Çömelir kalırım bir kaldırımın bağrına
Gözlerine bakacak olsa gözlerim
İçimdeki martılar kör olur uzaklığına kahrederken
Ben özlemek kadar özlenmeyi de öğrenirim
Beyaz bir dirilişe gebe kalır kirpiklerimiz
Güçlenerek çıkarız bağbozumu kem bakışlardan
Acının renkleri kaybolur gözlerimizden
Parmaklarımızdan yeni bir mevsim filizlenir
Azığını paylaşarak artırmış bir seyyah gibi
Tenlerimize ektiğimiz kokularımız
Başlarımızı döndürmeye başlar
Biz yaşamak kadar yaşatmayı da öğreniriz
İyi ki vardın
iyi ki varsın
iyi ki olacaksın deriz
Bekir Kale Ahıskalı
İyi ki Olacaksın-39
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder