İyi ki olacaksın

İyi ki olacaksın

Kapı çaldı sonra sen gittin. Ayaklarınla sürüdün götürdün ne varsa. Dudaklarım seriliydi ayaklarına ama sen aldırmadın basıp geçtin. Gözlerim kanarken bir köşe başında basıp geçtiğin dudaklarımı gönlünün kaldırımlarından toplayıp “gitme, aklım sende kalır” diye yalvarmak istedim. Dudaklarımı toplasaydım yüzüm bohçasını hazırlayan bir kız gibi kapıya dönük olacaktı.

Sağ yanıma dönüverdim öylece uzandığım yatakta. Gözlerimi açmadan kokuya doğru ilerliyormuş gibi düşündüm kendimi. Ellerim Bağ-ı İrem’de gibiydi. Yarı açık bir düşten özgür bir dünyaya uzanmıştım birden. Ürkekliğim kınından çıkan ellerime onları kınar gibi bakıyordu.
Neresinden dokunsaydım taşacaktı bu okyanus. Öyle yapmak istemedim. Taşmasın diye gözlerimi açmadan öylece durdum.

Anladım ki Sevgili ben seninleyken okyanusu gözlerime sığdırabiliyordum.
Şimdi bana tüm karalar su ver diye yalvarsın.

İyi ki varsın ve iyi ki olacaksın.

Bekir Kale Ahıskalı
İyi ki Olacaksın-1