Çığınlar kervan olmuş kazma sesinden
Pas tutmuş temren*
Amacını unutmuş sebil
Camına küsmüş tül perde
Duvarlara vuruyor bedenini
Can çekişiyor asıldığı yerde
Aklına koymuş bir kere
Şirin'i almadıkça
Dağları rahat bırakmaz Ferhat
Çığınlar kervan olmuş kazma sesinden*
Türkü bilmeyen çoban misali
Yayıyor sürüyü kuru kuruya
Vuruyor kazmayı arka arkaya
Dağ inlermiş neyine
Her sevgili bir kitap verir şaire
Gülüşü dişlerinden daha beyaz olan
Dökülürken nefesler bir bir bedenden
Hangi cönke sığdırılabilirki aşk
Bir sığanıs hırsından gölgesini kovalarken*
Neyzen üfler ney'ine
Ney inlermiş neyine
Ağrı'nın tepesinde kalmış gemi misali
İçinde sancıdan bir gemi var fukara
Ne Yusuf kadar şansı var
Ne de Eyub kadar sabrı
Sönmeyen kıvılcımlar çakar içinde
Önce bir uyku bozumu sancı kıpırdar
Sonra düşleri yetim bırakan sancılar başlar
Pimi çekilmiştir artık uykunun
Düş tutmaz artık
Ey Hicaz Dilencisi sen dersin ki
Ay geceyi terketsede dilensek
Sevgili der ki
Ay geceye kavuşsada dillensek
Mehtap nöbetteymiş neyinize
...
Sen yine de kendini kimsesiz bilme Hicaz Dilencisi
Kim bir uykuya girememiş düş kadar kimsesizdirki...
Ben noktayı bilmez idim
Bir güzelin benini görenen kadar
Gözlerimde beklemekten yorulsa da hasret
Bir anlık bakış ateş pahası
O sebeple bakamam gözlerine
Bu da benim fukaralığım olsun
Bekir Kale Ahıskalı
Mayıs 2010
Temren: Mızrağın ucunda yer alan demir
Cönk: Daha çok şairlerin şiirlerine yer veren aşağıdan yukarıya açılan defter
Sığanıs: Bir çeşit alıcı kuş. İnanışa göre avını yakalayamayınca öfkeden gölgesini kovalarmış
Çığın. Bir yayla kuşu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder