Döşek Kertmesi
Yollarını bağladı yokluk denen kara delikler
Gücün efendileri eşiğe bir kerte koyup gittiler
Yetimin başına uzanmayan elleri vardı
Sen anarahmine düştüğün günde
Beşiğine bir kerte koyup gittiler
Dağlarına yol vuran sendin
El ele tutuştun, damla damla ter dizdin
Önündeki kışa dişin bilerdin
Yoluna bir kerte koyup gittiler
Turna'nın göç mevsimi çoktan gelmişti
Dallarına yel değmiş, hazan rengi düşmüştü
Bağların salkım salkım meyve vermişti
yazına bir kerte koyup gittiler
Selam salmıştın tüm yurda
Daha dün söz kesmiştin burda
Kısır toprakların doğurur da
ovana bir kerte koyup gittiler
Kayaların yosun bile turmazdı
Dalında gül açmaz, bülbül durmazdı
Ne zamanki etrafı mis kokuların sardı
Bağına bir kerte koyup gittiler
Zaman denen aç bir canavardı
Damarından kan içer, hayat sürerdi
Bilmemki bu hayat sana ne verdi
Ömrüne bir kerte koyup gittiler
Hicaz Dilencisi rahat senin neyine
Dem yerine zehir kattı çayına
Yolları bir kere düşmedi koynuna
Döşeğine bir kerte koyup gittiler
Bekir Kale Ahıskalı
Eylül 2010
///////////////////
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder