Sürgün edilmek Adem'in sünneti olur
Adem Havva'yı öpüyorsa gönül çukurundan
Yaratan böyle münasip görmüş bir kere
Kime ne bundan
Niyet edilmiş bir kere asılı duranı tadmaya
Bir el uzanır dalda duran asmaya
Bir kaşmer sırıtışı düşer İblis'in dudaklarına
Yaratıcı da küser, öfkelenir kendi kuluna
Bir salkımı çok görmek değildir adı bunun
Ram olmasını sağlamaktır kulunun
İşte o zamandan beri
Sürgün edilmek Adem'in sünneti olur
ve Adem'i, Havva ile sürmek mi?
İşte gerçek adelet budur
Uğruna sügün edileceğin bir Havva yoksa hayatında
Bir de sürgün yollayan adil değilse eğer
Olduğun yerde kalmaktır yaşam denen dürdane
Hayatı olduğun yerde yaşa Hicaz Dilencisi
Yoksa tasma deyip geçmemek lazım
Kimi kuduzdur, kimisi de saray bekçisi
Sanma hayat hallaç
Elini mert olana
Gönlünü kıymet bilene aç
Yeter ki Havva'yı dillere düşürme
Bekir Kale Ahıskalı
Haziran 2010
///////////////////////
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder